აგვისტო

დღეს თხუთმეტი აგვისტოა
-ზურა,ნეტავ შემოდგომას ზუსტად იმ ფერებში ვხედავთ როგორც გვეჩვენება?
-.....შეიძლება. ყველა თავისებურად ხედავს,რას გაიგებ.
-შენ?...შენ როგორ ხედავ?
-როგორ უნდა ვხედავდე?...ალბათ ფოთლების ქაოტური მოძრაობა,აქა-იქ სიყვითლე,სიჭრელე და ბაზარში სავსე დახლები,იქვე მდგარი წელში მოხრილი მოხუცებით.
-სულ ეგ არის?
-ამას ვხედავ.
-........
-დღეს თხუთმეტი აგვისტოა
-მაგრამ შემოდგომა მოდის...
-ეჰ გიორგი.....,ჩვენთვისაც?
-ჩვენთვისაც....ჰოო..ჰოოო,ჩემთვისაც....შენთვისაც....ლადოსთვისაც,ნიკასთვისაც....ყველასთვის,უკვე მერამდენე წელია მოდის,თითქმის რვა წელია ზურა,რვა წელი...
-ჰო...
-არ ელოდები?...არ ელოდები,რომ მოვა ისეთი შემოდგომა ,რომელიც შენი მოლოდინისგან სრულიად განსხვავებულია?
-ველოდებოდი,ჰოოო შვიდი წელი ველოდი....
-....ახლა?....ჩვენ ხომ ყველანი თავის უფლები ვართ
-ჰაჰ....თავის უფლები.......
-ჩვენ დავინახავთ,ზურა......დავინახავთ ყველა იმ წარმოუდგენელ სილამაზეს რასაც წლებია ვხატავთ,როცა ვხუჭავთ თვალს.ცხენზე ვიჯირითებთ,ეს ხო შენი ყველაზე დიდი სურვილია,წითელ ღვინოს დავლევთ საღამოობით ბიჭები,ისევ გვეყვარება და ვეყვარებით ყველას,გესმის?ყველას...
-.....მე ვხედავ ნაცრისფერ კედლებს
-თავისუფლებას,ზურა?
-მოსჩანს.....
-დღეს რა რიცხვია?
-თხუთმეტი
-.....აგვისტო........