მიწა კი ფეთქავს ყოვლის დამტევი სიცოცხლის სათნოდ და სანიაზოდ. შენ ზეცას უმზერ, შორი ნათელის გამოვლილი გზა რომ მოიაზრო.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2025
0 კომენტარი