და აჰა, მგზავრიც ..

და აჰა, მგზავრიც...ჩნდება უბრალოდ!
მიწას აჩნდება როგორც იმედი;
გამოუვლია ცხელი უდაბნო,
ცივი პოლუსი და ყინულეთი.

იგი არ ეძებს სამოთხეს ქვეყნად,
არც ჯოჯოხეთს და ცდომის მიზეზებს:
მას სურს სიმართლის სინათლე შეჰქმნას,
მის სულს სასჯელად ეს დაუწესეს.

მიაქვს ჯოხი და ცისფერი წიგნი.
ძლივსღა იმაგრებს სველი წარაფი,-
და მიდის იგი, და მიდის იგი...
და ესმის, ესმის, მზის ლაპარაკი...