პეგას

შემოვაჯდები პეგასს,  შევცურავ ღრუბლებში და ღვთაებრივი სიმაღლიდან ვეამბორები დედამიწას მკერდზე.

როგორც ყოველთვის ოლიმპოზე არ ვღელავ არაფარზე და ნათელია ჩემი აზრები. 
დაცლილი ყოველდღიურობის საზრუნავისგან.

მხოლოდ თეთრი და ლაჟვარდისფერი ოცნებები . მხოლოდ რეაქტიული ხმაური
და აღთქმული მიწის მოლოდინი.