***

ცაზე ისევ მთვარეა, ბინდი მაწევს ფიქრების,
სული არის ამაღამ დემონების სამეფო.
ისევ თეთრად მოელავს სხივი-ყინვის ნათელი;
ჩემი გული შორია; სული-შეუცნობელი.
სევდიანი თვალები მწუხარებას მოჰყვება, 
განთიადის ფიქრები, სამარეში გამყვება.
აისია ისევ და ძლიერია იმედი,
ღმერთის შვილი ხომ ვარ და 
ბოროტს ვემორჩილები.