***

სევდის პირად მოსეირნე ლაღ ბავშვს,
მუზა მივსებს სულში ციურ ნაპრალს;
ნაზი კვდომა შემოაღებს შავ კარს,
და იცეკვებს სინანულით მთვრალ ვალსს.
ავაჟღერებ უსულდგმულოდ მდგარ ქნარს,
ვერკინები მედგრად, გულში მყარ ქვას;
ჩამჩურჩულებს ანგელოზი ცათა, 
ზეცად შემდგარ, საიდუმლო ტრაქტატს.