პირველი სიყვარული- მოდილიანი!


პირველი სიყვარული- მოდილიანი!

იდგა აგვისტო-ცხელი ქარებით,
კორკიმლებს ეცვათ ტანზე ალმური,
ფიქრები შენთან მიუკარები-
იყო , თითქოს და ... ოდენ, ქალური.

უნთებდა მთვარე შვეულთა წყობას-
მოპირდაპირე კედელს  - ალებად...
ოთახი სთვლემდა ჩემს მარტოობას,
აბატონებდა - იდუმალებას!

განა  ვნებები  შუახნის მდედრის?!
თექვსმეტიოდე წლის გოგოს ფიქრში,
გრძნობებს უწესა, ვინ, უფლებები,
როცა სხეულში თავისით იშვი...

რა,ასკდებოდა ტანზე აგვისტოს,-
მეწამულ ფერად კარალიოკი...
ვით იისფერი- წრფელ ამეთვისტოს-
ქარი ლოშნიდა ველებს, ხრიოკებს...

განა, ხორციელ, ვხედავდი თვალით,
ანდა ველური იყო ზმანება?!
მიყვარდა მზერა- მოდილიანის
და მისი ნიჭის იდუმალება!

აგვისტო დუღდა აქ  მეთექვსმეტედ
ჩემში და... ჩემგან აღქმულ ზმანებით...
მიყვარდა იგი,იმაზე მეტად,
ვით სისპეტაკე მიუკარები!

იდგა აგვისტო-ცხელი ქარებით,
კორკიმლებს ეცვათ ტანზე ალმური,
ფიქრები შენთან მიუკარები-
იყო,  თითქოს და... ოდენ, ქალური.

...და მერამდენედ იშვა რამ გრძნობა, 
გინდ დამალული , გინდა ხმიანი...
არსად წასულა ჩემი ბავშვობა 
და დღემდე მიყვარს- მოდილიანი!

Khatuna Katerina Tsikoridze Bagdateli

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი