დარაბებს მიღმა გაზაფხულია

შენით შეპყრობილს ოკენედ მეღვრება დარდი, არავინ იცის უშენობა როგორ რთულია, გამოიდარებს აფეთქდება კვირტებში ვარდი, დარაბებს მიღმა გაზაფხულია...სულს გამიყინავს მონატრების ყოველი წამი, მხოლოდ მე ვიცი უშენობა როგორ რთულია, გაყინულ ცაზე შენს თვალებს ვხატავ, დარაბებს მიღმა გაზაფხულია...მინდა დაბრუნდე ამივსო სული, ვიხრჩობი ისე ძლიერ მწყურიხარ, დღეს უსასრულოდ გიცდი და გიცდი, გარეთ კი ისევ  გაზაფხულია...