ბედისწერა


რა ვუყოთ რომ ასეთია ბედისწერა, ყველა კარტი გადაშალა სიანმდვილემ, მერამდენედ ვიგრძენი რომ შენ ხარ ღმერთი, და სიცოცხლეს მხოლოდ შენით ვიხანგძლივებ...გაგრძელდება იისფერი თოვლის თოვა, ბნელ კუთხეში ვერ დავმალავ გაზაფხულებს, რა ვუყოთ რომ ასეთია ბედისწერა, დრო გავა და დრო ვერაფერს დაასრულებს...რადგან სამყაროს გავცდი მე უკვე, შენი მოძებნა მაგვიანდება, და როგორ ვწუხვარ ნეტავ იცოდე, ოცნების ასე განიავებას...ყოველი ღამე ბრუნდება შენით, ზეცას მოწყდება მტრედის გუნდები, ყველა ოცნება გრძელდება შენით, როცა ვიგრძენი რომ შენ ბრუნდები...ყოველი წამი იქცევა ლოცვათ, მილეულ მთვარეს გაყვება დარდი, როცა ვიგრძენი რომ შენ ბრუნდები, და ბედისწერით ნამდვილი გახდი...

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი