წვიმა


არ მიყვარს წვიმა მახსენებს შენს თავს, შენი თვალების ძველ ქარტეხილებს, როცა იწვიმებს სული მძიმდება, და სიტყვას კაცი ვერ მათქმევინებს...წვიმა ასველებს ძველ მოგონებეს, წაბლისფერ თმებშიც გაწვიმს და გაწვიმს,  წვიმის წვეთებად მექცევა ბეიდიც, თუკი სიცოცხლეს ცოტასაც მაცდი... წვიმის წვეთებად მექცევა ბედი, როცა ღრუბლები ცაში დაგმალავს, როცა იწვიმებს შენ ატირდები, მე წვიმის წვეთი ცოცხლად დამმარხავს...

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი