ხსოვნა...

ანგელოზები მიაცილებენ სხეულს დაღალულს, ცა ნისლისფერი მწუხარებით შეიმოსება, ტოვებს სამყაროს უფლის მადლი, სულის ვარამი, ეს გაზაფხული ისე აღარ გაიფოთლება...იმედებს  ყველგან მიმოფანტავს შენი თვალები, სამოთხის კარი ღიაა და შენ გელოდება, უფალმა ასე ისურვა რომ იყო უკვდავი, სამწუხაროა რომ სიცოცხლე არ მეორდება...ახლა ზეციდ...მადლობა შენი ნაღვაწისთვის ჩვენო იმედო, მარადისობა შენს ლამაზ სულს, საფლავს მირონი, "უსიყვარულოთ ამაოა წუთისეოფელი" უფლის წინაშეც თავდახრილიც ამას იტყოდი...