შენ...

ოკეანეს გავს შენი თვალები, იასამანების აფრქვევ ძველ სურნელს, გაზაფხულდება შენი დანახვით, სული ზეცაში იკეთებს ბუდეს...ყველგან შენახარ სადაც კი მზეა, შენით მითბება ცივი სხეული, მთელი სამყარო მინდა გაჩუქო, თუნდაც რომ დავრჩე მისგან ეული...შენით იცვლება ქვეყნად ამინდი, მხოლოდ შენ მიცვლი გარემო დროებს, მაგრამ გეძებო სად აღარ ვიცი, თავს ვეღარ ვაღწევ მოვარდნილ შტორმებს...ყოველი წამი იწყება შენით, პატარა ჩიტის გალობაც მატკბობს, რომ ზუსტად ვიცი სულ შენ იქნები, ამ სილამაზის უშრეტი წყარო...