თეთრი ვარდი

გადაიპენტილი თეთრი მაისი, ატმის რტოებში გაფურჩქვნას იბრძვის, შენი თვალების მწველი სინაზე, ჟრუანტელივით გამივლის ფიქრში...წლები გადიან უძრავად ვდგავარ, შენს მოლოდინებს ახუნებს დარდი, როცა მაისი ჩვენ შორის ჩადგა, როცა აპრილის უშენოდ გადის...ვეღარ ავიტან სულში სიმწირეს, მაკლიხარ როგორც უდაბნოს წყალი, მიმოპენტილმა თეთრმა ვარდებმა, დღეს უშენობით დახარეს თავი...