Lost

მინდორს მორთავენ იისფერი კამელიები, მერცხლების ჭიკჭიკს გაზაფხული მოუყვანიათ, შენს ზღვისფერ თვალებს ვკოცნი დახატულს, მთელი სამყარო ჩემი მგონია... ზღვაში მზის ჩასვლას შევყურებ დარდით, სულში დარაბებს ეხდებათ ფარდა, შენთვის დავკრიფე ყველა ყვავილი, უფალმა როცა გაქცია ხატად...მინდა სიზმარში წინ დამხვდე კედლად, მოგხატო ფუნჯით როგორც აპრილი, წავშალო ყველა ვარსკვლავი ზეცად, რომ მხლოდ შენთვის მქონდეს ადგილი...იქნებ სიზმარი ამიხდეს ცხადათ, ვაცოცხლო ჩემი სულის ყვავილი, შენს თვალებს ვხედავ სამყაროს იქით, მხოლოდ ეს არის ჩემთვის ნამდვილი...