იები

იები იფეთქებს გათოშილ მდელოზე, ქარები იწყებენ მშფოთვარე ფორიაქს, როცა შენ მოდიხარ ფიქრებში, როცა შენ მოდიხარ შორიდან...არააქვს საზღვრები სიშორეს, უშენოდ სიცოცხლე ძნელია, მოდიხარ ხარ ზღვის ტალღებს მოაპობ, წასვლა კი მზის ჩასვლის ფერია...შენშია იების სინაზე, სათუთი სურნელი მინდვრების, დავტანჯე გული და გონება, სულში რომ ტკივილად გიტევდი...