ვარდების სუნთქვა

სიცოცხლის დიდო სანთელო, ვარდების სუნთქვით ნაფერო, სიტკბო ხარ ყურძნის მტევნების, სამოთხე ბაღის ედემის..მთაში იეების სურნელი, ბარში ირმების მდელო ხარ, შენ ასე ლექსად არ ითქმი, შენ უფლის სადღიგრძელო ხარ...სულის ტალღების მესაჭე, სიცოცოხლის საგალობელი, შენახარ მთელი სამყარო, ყოველი წამის მშობელი...შენ სულს აღმაფრენა ხარ, ფიქრის წყარო და მოტივი, სიცოცხლე აქ რომ დამთავრდეს, წავალ და იქაც მოგიცდი...