შეყოვნდი წამო

შეცდენას ლამობს
სახეცვლილი, ლურჯი თოვლივით,
თან ქებით მათრობს
ბოროტების მსახური თავად,
სამყაროს ართობს,
თანაც ბოჭავს ცივი ბორკილით -
არავინ სცადოს
უკვდავება თავად და მარად.

შეყოვნდი წამო,
შეასვენე დროის ბორბალი,
ალბათ მალამოდ
მომედება წრფელი სიჩუმე,
მხოლოდ შენს გამო
კვლავ ვარსებობ და ვარ ცოცხალი,
მხოლოდ საამოდ
უკვდავება კი არ ვირწმუნე.