ვარდები

დასაბამიდან რომ აქამომდე
მაისის ვარდებს ეკლებით კრეფდნენ,
ვარდები სურნელს მუდამ ამბობდნენ,
და პოეტები სიყვარულს წერდნენ.

მძვინვარდებოდა ბოროტი მუდამ,
როცა მაისის ვარდი ხარობდა,
ბოროტს რომ მისი გათელვა სურდა -
ვარდი სიყვარულს მაინც ამბობდა.

გაზაფხულს ვარდი ესურნელება
და დროც მოსულა ვარდის ფურცლობის,
მისი სურნელი არ განელდება,
როცა დრო დგება მისი სტუმრობის.