ნანაგრევები
და აი ისევ , მოსჩანს ჩრდილები არა შავი და არა უღმერთო მოკამკამეა , როგორც პრიზმებში გადატეხილი , სხივთა სამეფო და აი ისევ , შენ გამახსენდი ის წამი როცა , გვერქვა საერთო ყველა სიცოცხლეს , შენთვის დავთმობდი რომ ერთი სიტყვა , კიდევ გამეგო კვლავ ისე მინდა , გვერდით მოგიჯდე კვლავ ისე მინდა , თმაზე შეგეხო რამდენი სიტყვა , შემაშრა პირზე რამდენი სიტყვა , ბაგეს არ ენდო გატყორცნილ ისრებს , ვინ უთვლის ცოდვას მაგრამ სულ ყველა , გულზე დამესო არცერთი ისე არ მაწევს ლოდად როგორს ნანგრევი , ჩვენი სამეფოს და აი ისევ , მოსჩანს ჩრდილები არა შავი და არა უღმერთო მოკამკამე ხარ , როგორც პრიზმებში გადატეხილი , სხივთა სამეფო
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
0 კომენტარი