დარდი მხრავს
დარდი მხრავს, დავალ უდარდელივით, შემომეჩვია გულზე ჭვალვა ჭრელი გველივით. ვის გავუმხილო, ვის ავკიდო ეკალ-ბარდები?! ყველას თავისი, მეტ-ნაკლებად, არყევს დარდები. რომც გავუმხილო მიმტანია ვინმე გულამდე?! ვიხსენებ იმ დროს, ერთმანეთზე როცა ზრუნავდნენ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი