დებორას დარდი


დებორას დარდი

უბრად მწუხარებს დებორა,
უომრად ბორგავს ბარაკი,
ურჩია, თავისებურად,
ფრაკი და ურაკპარაკი...

მეფე უარყვეს, და რაკი
მეპურე მორთეს მეფურად,
ხარი ეგონათ ზვარაკი
და ლაბა-ხარი ეფურათ.

"კვირას" და "წითელ პარასკევს"
რიდე და თალხი ებურათ...
რაც გინდა ილაპარაკე,
წყალს ნაყავ, კვლავინდებურად.

...

ვიდრემდე ცას უგალობდი,
მტერი გიოტა მშიშარა, - 
კარავში, კარვის პალოთი,
დაჭედებული სისარა.

11. 11. 2025

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი