გზა ანარეკლის - გზაა ნარ-ეკლის


თბილი სიცხეა, 
ცხუნე თავაზი,
დადაღა ცა, თუ სადაფი ორი...
თბილისიც ხეა, -
ცხუნეთა ვაზი
(და) დაღაცათუ სადა, ფიორი; -

გარეშემოსეს იოლ იარის,
ყოველ იერისგან ახირება.. 
გარეშე მოსეს, იოლი არის
ყოველი ერის განახირება!

ერქვანი,
ფური,
მიწა აახლა,
და არ ქვითკირის, - ძალა ღადარის...
ერქვა ნიფური, - მიწაა ახლა,
და არქვით - კი, რის ძალაღად არის?! -

აკლდამა ლული, სადა, ფიცხელი, -
ალა მისნობის ანდამანტია...
აკლდა მალული სადაფი ცხელი,
ალამი სნობის, ანდა მანტია?!.

ROSS-ულ გრძელებას ეწო დამოკლე, -
ევნოეს ყურედ ააწყო რეა...
როს სულგრძელებას ეწოდა მოკლე,
ევნო ეს ყურე და აწ ყორეა...

და, სახედ არი სამზეოდ ნავი, -
ბედია,
წუნდა
და აწყურია...
დასახე დარი, სამზე, ოდნავი,
ბედი აწ უნდა,
დაა,
წყურია.

გზა ანარეკლის -
გზაა ნარ-ეკლის...

2020

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი