ადამიანის ცხოვრება

ადამიანის ცოვრებაში შედის: ცხოვრება, თავისუფლება, სიცოცხლე, ბედნიერება, სიკეთე,გლოვა.ცხოვრება ძალიან უცნაურა, ამავდროულად ძალიან ტკბილი, მრავალფეროვანი, მაგრამ ხშირ შემთხვევაში ძალიან ვერაგი. ის თავის თავის გაცნობს ხშირად შენს თავს გადახდენილი ცუდი შემთხვევებით, გნებავთ ეს იყოს წარუმატებლობა, იმედგაცრუება, გარდაცვალება უახლოესი ადამიანისა ან ადამიანებისა, მაგრამ ყველაზე კარგად მისი განმარტება შეგიძლია მაშინ როცა საკუთარ თავზე გიწევს ბევრი ტვირთის აღება, როცა შენ თავად გამოდიხარ ცხოვრების ასპარეზზე და გიწევს მასთან ბრძოლა გამარჯვებისთვის. რაც ყველაზე მთავარია, უნდა იცხოვროთ მხოლოდ იმიტომ რომ შეგეძლოთ სხვებისთვის ტკივილიანი თუ ბედნიერი ცხოვრება აქციოთ უფრო ხალისიანად. ასევე თავისუფლება, ეს ისეთი რაღაცაა, რაც ყოველ სულიერს და უსულოს უნდა. ყველას უნდა თავისუფლება. არავის უნდა, რომ იყოს დატყვევებული, არ იყვნენ შეშინებულნი, არ იმალებოდნენ სხვადასხვა ადგილებში, არ იყვნენ იმის შიშით, რომ ვერ იცხოვრებდნენ ისე როგორც მათ სურთ და მთელი ცხოვრება შეშინებულნი, უძლურები და დატყვევებულნი იქნებიან. ადამიანები არ უნდა იყვნენ ისეთ მდგომარეობაში, რომ ისინი ერთ კუთხეში იყვნენ მიმალულნი და არ იყვნენ დატყვევებულნი. თავისუფლებას აქვს საზღვარი. თავისუფლება იმას არი ნიშნავს, რომ ხარ უმცრორი და არავის შეუძლია გიყვიროს ან ხელზე ნელა დაგარტყას. ყველას აქვს თავისი უფლებები, მაგრამ ჩვენი თავისუფლების საზღვარს არ უნდა გავცდეთ. ასევე სიცოცხლე. ყველას გვიხარია სიცოცხლე. იგი ღმერთმა გვაჩუქა. არავის შეუძლია წაგვართვას იგი გარდა ღმერთისა. იქნებ შესაძლებელია იმის დავიწყება, რომ ერთმნეთი დავხოცოთ და შური ვიძიოთ, იქნებ დავივიწყოთ მტრობა და ჩვენი გზით გავაგრძელოთ ცხოვრება, თუ ჩვენ არ ვართ ბედნიერები სხვას ნუ გავაუბედურებთ, ნუ წავართმევთ სიცოცხლეს ერთმანეთს. „ არავის აქვს, ხელყოს ადამიანის სიცოცხლე, თუ ის განსაცდელს არ უმზადებს სამშობლოს“. ალბათ ყველას აქვს კითხვა რა არის ბედნიერება? „ბედნიერება ადამიანის არსებობის უმთავრსი მიზანი და მნიშვნელობაა“. ალბათ სამყაროში არ არსებობს ადამიანი ვისაც ერთხელ მაინც არ უფიქრია იმაზე თუ რა არის ბედნიერება, ან არის თუ არა ბედნიერი. ადამიანი ბედნიერი ყოველთვის შეიძლება იყო, ამისთვის საჭირო არ არის მოხდეს ისეთი რამ რაც იყოს დამამახსოვრებელი და მნიშვნელოვანი. როდის იწყებენ ადამიანები ბედნიერებაზე ფიქრს? ჩემი აზრით ადამიანი პატარა ასაკიდანვე იწყებს ფიქრს ამაზე. ჩვენ შეიძლება ვიფიქროთ საიდან იცის ბავშვმა რა არის ბედნიერება, მაგრამ ბავშვები ამ ყველაფერს უფრო გულწრფელად განიცდიან, ვიდრე ზრდასრული ადამიანები. ბედნიერება წვრილმანებშია. შეიძლება იგი ვნახოთ მის სახეზე. ბედნიერებაა, თუნდაც ვინმეს სახეზე დაინახო ღიმილი. შენი ოჯახი, მეგობრები, ბედნიერება საყვარელი საქმის კეთებაა. ადამიანები ჩვენს თავს თვითონაც ვაბედნიერებთ. ყველას შეგვიძლია ეთმანეთს გავუზიაროთ ბედნიერება, ამით არაფერი დაშავდება. „სიკეთე -  გზა სრულყოფილებისაკენ! ყოველი ადამიანის სული ბუნებით მოწოდებულია ცხონებისაკენ და მიწიერი ცხოვრების მანძილზე მთელი  თავისი არსებით მიელტვის სიკეთეს,ყველგან ცდილობს,შეკრიბოს მოიხვეჭოს სიკეთე“.მაინც რა არის სიკეთე? სიკეთე თავად სიცოცხლეა.ვისაც სიკეთის თესვა არ შეუძლია, მის სიცოცხლეს აზრი არ აქვს.სიკეთე გრძელია,ბოროტება კი მოკლე.იგი ბოროტებაზე ძლიერია.სიკეთის მთესველი ადამიანი უზომოდ ბედნიერია.  ქართველთა სულიერი მამა სულხან-საბა გვასწავლის “კაცის დიდი სიკეთე იგია,რომ სიავე არ იმახსოვრებს და სიკეთით დაიფაროს".  სიკეთეს უდიდესი ძალა აქვს ამიტომ წერს ილია ჭავჭავაძე "სიკეთით სძლიე შენს მტერსა ერიდე სისხლით ზღვევასა,სულგრძელობითა ძლევა სჯობს, ვაჟკაცობითა სძლევასა"- სიკეთე უდიდესი ნიჭიც არის,რადგან ისა ამკვიდრებს ბედნიერებას , სიხარულს, ყოველივე კეტილი წარმოქმნის ყოველგვარ ადამიანურს,რომელიც ძალიან გვჭიდება,სიკეთე ქმნის სიკეთეს, რომლითაც უნდა გავხაროთ. გლოვა-ამას ჰქვია გარეგანი მანიფესტაცია საქართველოს ტკივილი ვინ აწუხებს მას საყვარელი ადამიანის გარდაცვალება . გლოვა მოიცავს სხვადასხვა რიტუალებსა და ტრადიციებს, რომლებიც განსხვავდება თითოეული მათგანის მიხედვით კულტურა. ყველა შემთხვევაში, იგი განკუთვნილია ჯარიმას განასახიერებს ეს იწვევს სიკვდილს და მწუხარების საშუალებით გამოხატავს პატივისცემას. ამკვიდრებს ბედნიერებას , სიხარულს, ყოველივე კეტილი წარმოქმნის ყოველგვარ ადამიანურს,რომელიც ძალიან გვჭიდება,სიკეთე ქმნის სიკეთეს, რომლითაც უნდა გავხაროთ. გლოვა-ამას ჰქვია გარეგანი მანიფესტაცია საქართველოს ტკივილი ვინ აწუხებს მას საყვარელი ადამიანის გარდაცვალება . გლოვა მოიცავს სხვადასხვა რიტუალებსა და ტრადიციებს, რომლებიც განსხვავდება თითოეული მათგანის მიხედვით კულტურა. ყველა შემთხვევაში, იგი განკუთვნილია ჯარიმას განასახიერებს ეს იწვევს სიკვდილს და მწუხარების საშუალებით გამოხატავს პატივისცემას. 
„პროცესი, რომლის დროსაც ადამიანი გადის, როდესაც საყვარელი ადამიანი დაკარგა, განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია თითოეულ შემთხვევაში, და ეს ნიშნავს, რომ როგორც მისი ინტენსივობა, ასევე მისი ხანგრძლივობა შეიძლება განსხვავდებოდეს. არიან ისეთებიც, რომლებიც იშლება და ღრმა მწუხარებას განიცდის, რაც ხელს უშლის მათ თავიანთი რუტინების გაგრძელებაში, მაგრამ არიან ისეთებიც, რომლებიც შეიარაღებას იღებენ გარსით, რომელიც მათ იცავს ტანჯვა და გააგრძელე, სულ მცირე ხნით”.