ცხოვრება

მე,თოდუა  დიანა ამჟამად ვცხოვრობ სოფელ პირველ მაისში და ძალიან ბედნიერი ვარ რადგან, არ მშია და მაქვს სახლი, თუმცა ზოგ ბავშვს არაფერი გააჩნია და ქუჩაში დადიან. მათ აუცილებლად უნდა დავეხმაროთ და მოვუაროთ. როგორც ჩვენ გვაქვს სახლი მათაც უნდა გააჩნდეთ ეს ყველაფერი. მათ აუცილებლად უნდა იარონ სკოლაში და აუცილებლად ჰქონდეთ  ყველა ბავშვის მსგავსად განათლების მიღების უფლება. ამის შემდეგ კი არცერთი ბავშვი არ  დარჩება უპატრონოდ. ჩვენ ვართ ადამინები და უნდა გვესმოდეს სხვისი ტკივილი და ყველა გაჭირვებულს დავეხმაროთ. პირველ ივნისს ბავშთა დაცვის საერთაშორისო დღეა. ამ დღეს ყველა ბედნიერია და გვერდით მშობლები და ამხანაგები ჰყავთ.იმ ბავშვებს, რომლებსაც არც მშობლები და მეგობრები ჰყავთ გული სტკივათ, ჩვენ კი მათ ეს ტკივილი უნდა შევუმსუბუქოთ. დავეხმაროთ ბავშვებს და მივანიჭოთ ბედნიერება მათ! სიკეთე ადამიიანის გულში უნადა დათესო, რომლიანაც მადლიერებას მოიმკი და არა უმადურობას! ეს არ უნდა დავივიწყოთ.