საღეჭი კევი

საღეჭი კევი 
იმ ღამეს თეთრი ეფარა ფერი,
და თითქოს ხმებმაც დაკარგეს ძალა.
შენ როგორც ბედმა მომეცი ხელი
და მეორეთი ჩამარტყი დანა.
მას შემდეგ,
გადასაფურცლი დღეები ვჭერი.
ოქტრომბრის ჩამოდგა ჰაერი კუშტი.
და ჩემს ოთახში გრძნობები მწველი
პირდაპირ სულში წვეთავდა კვლავაც.
ისევ ოთახი,კალამი,სევდა
შენი გამხმარი საღეჭი კევით.