მათ შეუძლიათ - ისინი აკეთებენ.

ალენ გინსბერგის ყმუილს აუბეს 
ყეფა ძაღლებმა. 
გარეთ ვერ გახვალ. 
გარეთ ცივა და 
ყველა ბასტარდი ისე ჯგუფდება, 
როგორც ნატყორცნი მეტეორიტის ქვეშ ოცნებები. 
მათი ერთობა - 
უფრო მტკიცეა, ვიდრე გრანიტი, 
იმაზე უფრო ბუნებრივი და თვითქმნილი, ვიდრე
ჩემი ლექსები, 
ჩემი ღიმილი, 
ჩემი უნარი – ვიყო მე. 
ხოლო, 
მათი ხმა – მწარე, როგორც მეუღლის
ამონაკვნესი სხვისი სახელი. 
ძალადობრივად ნახმარ ქალწულთა 
სისხლია მათი პარფიუმი
და 
მათი სურვილი – რომ სიყვარული 
შემოგაძარცვონ და გაშიშვლებულ სულზე დაგაფსან – შესრულებადი. 

გარეთ ვერ გახვალ. 
გარეთ ცივა და არც კი თოვს გარეთ.