აღსარება

დუმს, ვინც შემინდო ცოდვები,
სანთლებს იისფერი მწუხრი არხევს
და მუქი ოლარი ახლა
მხრებზე და თავზე მადევს.

ნუთუ ის ხმაა კვლავ,
იტყვის: «ქალწულო! აღსდეგ...»
გული ხშირად, უფრო ხშირად ძგერს
და _ტილოს შეარხევს ხელი,
გაფანტულად რომ ჯვარს მწერს.

ახმატოვა ანა.(თარგმანი ჯიქია ეკატერინესი)

Анна Ахматова

Исповедь

Умолк простивший мне грехи.
Лиловый сумрак гасит свечи,
И темная епитрахиль
Накрыла голову и плечи.

Не тот ли голос: «Дева! встань...»
Удары сердца чаще, чаще.
Прикосновение сквозь ткань
Руки, рассеянно крестящей.

1911
Царское Село