"მოვედი აქ მე უსაქმურა...."

მოვედი აქ, მე, უსაქმურა,
სულერთია, მოვიწყენ სად!
შემაღლებულზე ჩათვლემს წისქვილი,
თუგინდ საუკუნე იყუჩე აქ.

აბრეშუმასთან, გამხმართან, დაფრინავს
_ ის ალბათ ფუტკარია;
ტბასთან ვდგავარ, სირინოზს ვეძახი,
ის სირინოზი მკვდარია.

ჟანგისფერი ყლარტი ედება,
დამარჩხდა განიერი ტბა,
მთრთოლავ ვერხვებში მაღლიდან
მთვარემ მსუბუქმა გამოაბრწყინა.

ყველაფერი თითქო ახალია,
ნოტიო სუნი აქვთ ალვებს.
ჩუმად, ჩუმად ვარ მზად, რახანია,
მიწავ, კვლავ შენად გავხდე.

ახმატოვა ანა (თარგმანი ეკატერინე ჯიქიასი)

Я пришла сюда, бездельница,
Всё равно мне, где скучать!
На пригорке дремлет мельница.
Годы можно здесь молчать.
Над засохшей повиликою
Мягко плавает пчела;
У пруда русалку кликаю,
А русалка умерла.
Затянулся ржавой тиною
Пруд широкий, обмелел,
Над трепещущей осиною
Лёгкий месяц заблестел.
Замечаю всё как новое.
Влажно пахнут тополя.
Я молчу. Молчу, готовая
Снова стать тобой, земля.
1911 г.