0 0 147
თამაში
მე არ მეძინა წუხელის
ტყუილად გავფლანგე წუთები
მავნე ჩვევების სიავეს
ვწუხვარ რომ ვერ გეუბნები
ობლად დამტოვა სიმწრისგან
ნერვებს ვაძალებ სიწყნარეს
აღშფოთებული დარდისგან
ვეღარ ვივიწყებ იმ წამებს
რწმენას ქუჩაში დავეძებ
თავში ძალა რომ ვიპოვო
და გონებიდან წარსულის
ნაწილი გამოვიგლოვო
საშინელია თამაში
ბედნიერს ტოვებს არავის
მოგებით განცდილ ოცნებებს
ვერ გაიყოლებ სახლამდის
მერე ადვილად ბრაზდები
როცა გეტყვიან საყვედურს
ოთახის მსგავსად შენს თავშიც
ვერაფერს ამჩნევ არაეულს
დიდი მტერია აზარტი
მეგობარს თუკი გავიწყებს
და ახლობელი გართობას
დღეისთვის ალბათ არ მიწყენს
ამას ფიქრობ და მაშინვე
ფლანგავ ყველაზე სანუკვარს
გვიანღა ხვდები არასდროს
თამაშს არავინ არ უყვარს…