მამის დᲦე

დარდისგან მარტოდ დარᲩენილს
Შენ გამახსენდი ფიქრებᲨი ᲦამიᲗ, 
ვეფერებოდი წარსულის დᲦეებს,            სიზმრად ქცეულხარ, ვერ გნახე ცხადᲨი.... 
   უიმედობის გარდასულ წუᲗებს
   მე ვეᲦარ ვიᲗვლი უᲨენოდ მამი, 
   და მაინც გელი მოხვიდე იქნებ, 
   სიზმრად იქეცი, არ მოხველ ცხადᲨი...