სინანულის წამი
მონატრებით გაჟღენთილა არე-მარე სინანულის წამებს ვითვლი მარტო, დროსთან ერთად განმტკიცდება სევდა ვერ დაგტოვე, და გაგწირე კარგო... უიმედოდ ყოფნას ვტირი მუდამ, სიცოცხლეში გარდავცვლილვარ მარტო, ჩაგეხუტო მინდა ძლიერ უცბად, მაპატიებ? იმედია კარგო ...
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
0 კომენტარი