გლიცინია

სახლის კიბეს გადამხობილ გლიცინიებს ტრფობის ალში ბევრჯერ გავხვევ...დაგიძახებ, მარტოობის მარტოობას ახლა ხომ არ შეგატოვებ...გარეთ მინდა, ვერ მოვითმენ ,
სურნელიც კი ამაღელვებს...
გლიცინია ცისფერ კვამლში ფიქრებს ურევს...მინდა დავაგემოვნო.
გამომხედე, გამო გამო გარეთ...

ეკატერინე მაღედანი