მე და ღამე

მე ძალიან მიყვარს ოლვერლორდი(მბრძანებლური) ღამე, რომელმაც არ იცის აგნოსტიციზმი(არ ცოდნა) და Comme ceci (ამგვარად) ზედმეტად სასიამოვნოა მისი არსებობა. 
მე ღამეში ალგოფობია და ფილოფობია მაშინებს რომლებიც ერთმანეთს ენაცვლებიან, მაგრამ ღამე მაინც თავისებურად დაგასნეულებს სიყვარულით.სიყვარულით დასნეულების დროს, თითქოს  წყდება ადამიანი ამქვეყანას  და სადღაც სხვაგან არის .არც აქ და არც იქ  . სიყვარული ყველაზე ინტიმური რამაა, რაც მოკვდავებს გვაკავშირებს . ღამით სიყვარული განსხვავებულია, როგორც ბელზებელი ისე შეგაჯდება მხარს და თავისი მითოლოგიური წარმოდგენებით თავს მოგაბეზრებს .ესაა ფამილარული ღამე რომელიც ინიციაციური სიკვდილით გვიდგება თვალწინ. ყოველ ღამით ვიქექები საკუთარ არქივში,მაშინ როცა მიყვარდა , ვიღაც წარსულში. ასეა, სიყვარულია სიძულვილის მშობელი ,ხოლო სიძულვილი სიყვარულს ვერ ჰშობავს .ქრისტიანული სიყვარული ლანდია მოჩვენებაა .იგი განყენებული რელიგია გახლავს და მიწის ხალხს არ უდგება . 
ღამეა ყოველი გრძნობის მატარებელი,რომელიც მომაკვდინებელი ტკივილით გამოირჩევა .