გარ-და-ცვალება

საღამო იდგა ცისფრად ნაფერი,
და გვირილები ბაღში ჰყვაოდნენ,
მომსურვებოდა ზღვა სიყვარული
მომძალებოდა ბავშური ნატვრა-
რომ ცის ქვეშეთში,
მხოლოდ სიკეთე და უკვდავება
მზეობდეს კაცთა!
    რაც შემდგომ მოხდა, ეს უკვე სხვაა
    თუმცა ნამდვილი-ძლივსდასაჯერი.
    მე განვიცადე გარდაცვალება-
    არა სიკვდილი, არა გაქრობა.
    ზე სიყვარულის აღმაფრენაში-
     მარადისობის უცხო შეგრძნება,
სული...
           სხეული...
                         შიში.
                                  .იმედი...
     გამთლიანება და გაორება!