რომ აკიაფდეს.....

რომ აკიაფდეს ცაზე ვარსკვლავი, 
დაღამდეს უნდა
მეც დავილევი
შენს ხელებში,
ვით თოვლის გუნდა,
რომ აკიაფდეს
ცაზე ვარსკვლავი,
დაღამდეს უნდა.
ბეწვის ხიდზე ვარ
არადა გზებში
მე ფართო მშურდა.
აღარ მწყურია,
უკვე
არც მახსოვს,
თუკი რა მსურდა.

ალბათ მანეთი მოვითხოვე,
მომიგდეს ხურდა,
ოცნებისფერი სილაჟვარდე
ვარდით გახუნდა
და გასროლილი ბუმერანგიც
აღარ დაბრუნდა
ისმის სიჩუმე,
მდუმარებაში
რომ გახახუნდა.

აღარ გაწვიმდა,
ჩემს უდაბნოში
ამაოდ ქუხდა.
აღარ დაღვინდა
მაჭარი ქვევრში
არადა,დუღდა.

სული კი…
წუხდა…
სული კი წუხდა…
წუხელაც წუხდა.

ყველამ ამიგდო,
არც მზემ დამინდო
და გაახურა,
უჩინმაჩინის
თეთრი ქუდი
დღემ დამახურა.

მახსოვს,რომ ქუხდა…
ხურდა მახსოვს…
და სული წუხდა…

რომ აკიაფდეს
ვარსკვლავები,
დაღამდეს უნდა.