ნელი

ეძღვნება ნ.მ
ემბაზისგან დევნილ ქარს
ნელ ქარს.



ახლა რაღაც მოკაშკაშე იისფერი ცეცხლი იწვის
რომ თიადი შემიყვარდა და ნელი წვა სიცოცხლისთვის
არცერთი ხსნა და არც ფიქრი უმიზეზო სიკვდილისთვის
შენი მღერა ნელიკო მცრის ვით სიმბოლო ზენიტისთვის 
მადლიერი ცრემლი იფენს ნელი შენს თმებს 
ყვავილების რომ სიმშვიდე მეპარება გრაციული ქარიშხლების
სიზმრების თვის შენი ტკბობა იყო შესხმა საფრთოსანე მე ყოველი აღდგომისგან ნელი შენთვის ჩავისახე და ისევე მოკაშკაშე სვენებაა ჩანჩქერული შეხებაა და ფერთა ღვრა მოვლენიდან გაცნობისთვის და ვით განუსაზღვრელობა ადრეული გალობისთვის 
სამოთხის ქარო შენ გესახება მოშიშარი და მღვრიე გარდაცვლა თიხისეული სუნთქვა პირველი ევას ყვავილი შენში აყვავდა 
ვიცი ჩემი გზა ახლა მოიდენს დაუკრეფელი ზღვისგან დანამულს ყველა ოცნებას და ქორწინების ხიდებს ენქერით განავრდებულს
და ჯერ არ ნახულს ცისფერს მოისხამს ნელი უცხო  ფრთას აღფრთოვანებულს.
ღირსი მშვენება ნათელს მოიძღვენს გული ვედრებით გაიკაფება და ისევ ნელი შენს გაცოცხლებას ყოველ წამიერ ვუძღვნა ხატება
ამ ფრთებს მოიფენს ჩვენი სიშიშვლე რომ იგი ზღვათა დასაბამია და შენ წირულო კადნიერბის მადლი გმშვენოდეს ნელი ღვთაება და ვით არიან ღვრილნი ციალი გასამებული ეპიფანია
ჯვარების რწევა ტყისგან მოსული ჩვენ განხორცებას რომ ინანებენ მათ არიციან რომ ნელი შენ იქ სასულეთშიც კი მე გიყვარებდე
ყოველ თიადი ახლა შენ გებმას როგორც ქსოვილი ვარდთა ტილოსი შეგიყვარბდე მინდა ყოველჟამს თუნდაც მქრალ იყოს ჩემი ფირუზი