Rigor Mortis

მგონი ასეა კაცის ცხოვრება
მარად ხედავდეს ყრუ საოცრებებს
და სიცოცხლისგან გამოთხოვება
მის გულში იმედს ვერ იმეტებდეს

ორსახოვნებით მარადისობის
უნდა იცხოვრო ღიმილით კაცმა
რომ ყოველივე ლურსმნის დასობის
დროს განიცადო ხარხარით ჯვარცმა

ხორცი კი კვდება როგორც ყვავილი
სიცარიელის უკვდავ ბაღებში
ცის ხმები ელვის სულში აჭრილი
მას მიაქანებს სინარნარეში

დაე გვინდოდეს გვწყუროდეს წვიმა
გვისმენდეს არვინ არაფრის მქონეს
დაკარგოს სულის მზეები ტვინმა
ცხოვრება ჰგავდეს ჩუმ თავმომწონეს

ეს პაპიროზი ვით ცა ფირუზი 
ისე იწვება თითქოს არაა
გამოცანაა სუნთქვის იმპულსი
ცრემლი სადაა მართლაც სადაა

ლულაზე ფეთქდა სიო იმგვარი
ჟინიან მხედრის ცივი ჭენების
გავა ავდარში ზაფხულის დარი
არ შეგეშინდეთ გამოღვიძების

გამოვექეცი ყოფის ნაყოფებს
ჩემი გზა მქონდეს მხოლოდ ეს მინდა
ის რაც სიცოცხლეს მუდამ ამყოფებს
ფრთები აფრინდა ფრთები აფრინდა