საქართველო ასე ძნელო

კვნესის ქარი უდაბნოზე მთები ალით დაანთო
საქართველომ იის კვირტზე სალოცავი გამანდო
წინ სამშობლო წმინდად მშობო მეტად გააძლიერე
შენი რბოლა ბოლის აშლა გაჰკვეთ სიცარიელე

მზე ამ ცეცხლოვანებით  მთვარის სისამაიით
მკვეთრი ფეთქვით ქარების ფიფქი გეცემანიით
დაგეფინოს ზურმუხტად საქართველო ასე ძნელო
რომ ამ მუხტად გაგითენდეს ალიონთა სადღეგრძელო

ვერას გეტყვი აწ მე მუნჯი დაუნჯებულ გულს ერჩი
მაგრამ ლექსთა სამკაულით ასე ნაზად გადარჩი
რაღას მიზამ რაღას მეტყვი ნუღა მიტევ მშვენებათა
მწვავდეს მინდა სილამაზე დაგეფაროს თეთრი ფატა

კვნესის ფესვი შენი გესმის ? ვით ბავშვების ოცნება
ვნება თუა უნებლიე არ მეცნობა ეს გრძნობა
ვიცი როგორც ლერწამს სიო ქარი დამეკოცნება
ვიცი ხმობა მე ამ თრობის ვით ქალის ამოცნობა


და კვლავ კვნესის ქარი ალზე ზედ მასკდება ქაფები
ამ ქვეყნიურ სილამაზეს ცეცხლით დავეწაფები
ეტლთა ტეხვა ისმის ზარად ტანი მკერდთან იღვრება
მოდის მტკვარი კვნესის ქარი საქართველოს დიდება