შარავან დედი

გავბედავ გეტყვი ღვთისმშობლისა გაქვს შენ სილამაზე არც მთვარის ფერის არც წმინდანების ვარსკვლავები კი შენზე გაბრაზდნენ სადღაც შორეულ მწიფება გაქვს და უსაზღრო მზესაც შენ დილით ასწევ განთიადებში ისევ გაბევრდი თითქო შენა ხარ მარტის აისი პატარძალ მკვიდრი სინატიფე გაქვს შენზე ლამაზი ცაზე არიცდის გაქვს წამებული თვალნი სილურჯე და მოგონება სჩანს იმ მაისის ვერვინ ვერცერთი მგოსანი ვერა ვერ ჰპოებს შენეულ მუზას ვარდისთვის მხოლოდ გაბრიელ გიცდიდა ქუჩად მოთმინებანი ედელვაისის საპოვნელაზე უფრო იშვიათ გაქვს აყვავება სურეალიზმის მხოლოდ ღვთისმშობელ შეგედარება როდეს სტიროდა ქრისტეს ჯვარცმის წინ. სუნთქვა ორკესტრის არს ილიადას ბავშვურ ზმანების ღიმილ ხალისის შენს თმებში სჩანან ძველ ეპოქების აღტკინებული სიო არიცდის. როცა შეხება ხდება წერტილი და მიუსავალს ღმერთი აივლის გასწყდება ტრფობა სიმთვრალენისა და წყება იქნა აპოკალიფსის. მხოლოდ ერთი თუ სწვდება სინათლეს ნაზ ხელებიან ხმელი ფრთოსანი შენში აღსდგება კარგულ ედემი მონაზონ ქალთა მგალობლისანი და სილამაზე შენეულ თიადს თრობით აღსდგება ყველა მგოსანი და არსაიდის მაღლა ზღვა იცდის შენებრი არის მხოლოდ ბუნება ემპათიის არს მნათი ქალის მზის შარავანდედი ქერუბიმება დაადგით ამ ქალს ქარიანი თმის და ასე არის ეს სილამაზე როგორც ქრის სილა მასზე შავი ზღვის
 მშვენება ქალის ცაზე გაისმის მშვენება ქალის ცაზე არის მზის