მაცხოვარი


ელეგიაა ჩემ იავნანის ზმანებ ვიხილე ქრისტე ბეთლემში სამჯერ ვიწერე პირ ჯვარი ღამით ტრაგიზმის ძღვენი და დემონები ვკაწრე ფანჯრებ და სიყვითლენი უძღებ უწინად რომ ვადიდებდი სიცივე ვიგრძენ სამებისანი ჩრდილნ განგმირული ანტიფონები საკურთხეველთან მივედი მწუხრით  ნათელ ფაზისი და ვეამბორე თეთრ შემოსილი ჩემებრ ყმაწვილი პარტერთ იცდიდა გზაზე ფანონე კრუნჩხვათ შორისი კრულ და მდაგველო რად დამიმონე რატომ მაღონე. ქრისტემ ღვთისა ძემ მირგუნა ძმობა ახალშობილ ვარ წყალი მაპკურე უფალო იცი ჩემს სულ სნეულდა გთხოვ მეგობარო სამს მინახულე პარასკევ იყოს ცამეტ საათი ერთი საათიც გამოიგონე ვიცი რომ სფეროდ მხოლოდ შენა ხარ დღე გაიპობა და გამიგონებ.ყველაზე დიდი მგოსნისა გაქვს ისტორია და სილამაზე შენა ხარ ღმერთო კეთილ გენია  მხოლოდ გმშვენებდა შენ ტრაგედია
ზეციურ მამის მიზანი შორი ჯვარცმისეული სილა და მზე.ქრისტეო ძეო ღვთისაო ხატო შენთან მოვედი ისევ ყმაწვილი მთელ ქანაანით მსდევს ქარიშხალი და შენში ვიწვი როგორც მანძილი მხოლოდ შენ გესმა ჩემი ვაება მიუკვლელ დარბაზსს მნათობიერი მტკვართან მისული ვედრების ძილში მიძახე სახელ შენ გაბრიელი ანგელოზ ვხედავ სამტეხილ ფრთებსაც და ლურჯ ცრემლების მაწევს ფერება ღმერთოო ძლიერ იესო ქრისტე შენა ხარ ჩემ გზის მზე სარეველა მამაო ჩემო წმიდაო მშობელ მუხლად გიწექი ვით ამ ძმობისა მე შენ მიყვარხარ როგორც სიკვდილი და ზიარება სხვა სიცოცხლისა

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი