23 დეკემბერი

მწუხრის სამზე მეფერები
დედავ ჩემო,ცის მშობელო,ჯერ კიდევე მუცლად მყოფი,ვარ რთული და უსაშველო. 
და შენ შროშანს ხატს ურთავდი დაღლილობით ვით ოდეს მზე, დასაბამი გაჩენიდან უიმედო სიცოცხლემდე. ოცდასამი ვარდებიდან მამაჩემის მიავედრე უეცარი სიხარული დეკემბრითღა ვიარსებე. ღვთისმშობლის ხატს მიართმევდე უძველესი ტაძრის კვარცებს ოცდასამი დეკემბრიდან ვიბადე მე და ვით ღამეს ანგელოზთა დიდი ლღვობით თოვლით ვარდებს მივეახლე. ყველა გზაა სამობდეს ჩემგან გამოდენილი ყველა ცა კი სამოთხედ შენგან გამოფენილი.