ქუთაისური წვიმა

ქუთაისურ თავსხმაში,აივნების ქიმებთან,
 შევეწიწილკრუხე და ხალხიც შემომიერდა.
 
ბალახვნიდან ამოსულს,საფიჩხიის საზღვართან,
მესმის ღამის ქუჩაში,ცოლი ქმარს რომ ლაძღავდა.

-შენ დალიე ქერძაფი,ლოთი ხარ და მტარვალი,
-მომაწოდე ეგ ძაფი, დაგიკერო შარვალი.

-ქალო ენა ჩაიგდე,რავა ტყვილა აშარდი,
-ძაფი ლურჯი რომ მომცა?! 
 შავი!!!
 - შენზე გავშავდი.

წვიმა უფრო უმატებს,ცრემლად გასკდა ცარგვალი,
ამ სხვადასხვა გაგების ხალხს, გვადარდებს შარვალი.

ზოგმა ივარაუდა,ამინდების სერია...
დედა მამას ურეკავს:
-მოდი ბავშვი სველია.

-პენსიები  იქნება იქით კვირის ბოლოსთვის,
-კილოიანს ვიყიდი სამურაბედ ჟოლოსთვის...

ერთ აივანს რამდენის დატევა შეძლებია,
შეფარება წვიმის დროს,ყველაფერზე მეტია.

ის ოჯახიც ჩაჩუმდა,ხალხიც ნელა წავიდა,
წვიმა შეწყდა, ყველაფერში ათი წუთი გავიდა.