სიცოცხლე მოჰგავს თამაშს...

სიცოცხლე მოჰგავს თამაშს,
ბავშის, დიდის თუ სპორტის...
გვიან მივხვდებით ამას,
მიდის როგორაც  მოდის...

არის ქაოსი, დროთა 
და მანძილების ქართა...
აზრი თუ კი აქვს ხოდა,
თუკი მიწვდება ხმათა

გაექოებულ ნაფლეთს,
ზეცა... კონკიას ქოშით
ყველა ჩვენივე პამფლეტს
ვირგებთ და ვცხოვრობთ როლში...