ოქროპირ მნათეს პორტრეტი


ცად ჭახჭახებდა ბებერი მთვარე
ისე უნთებდა სიცოცხლეს სანთელს
როცა ტაძართან აღშფოთებული
გრიგალს ეკიდა ოქროპირ მნათე

და ირწეოდა გრიგლის სიჩუმე
ქარი თავისას ითხოვდა თითქოს
და გასავლელი იყო მიწაში
ო, გასასვლელი ძალიან ვიწრო

მაგრამ რადგანც იგრძნო გრიგალი
და რადგან მთვარე ეტრფოდა სანთელს
ზედ დააკვდა და არ გასცილდა
გრიგალს მსხვერპლივით შემკვდარი მნათე
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი