მერიენის ბეჭედი

ქალი წევს ისევ ლეწრმიან ტბაში
    ქალი წევს, ქალი მაყვლიტუჩება
        ორთქლს ადენს ლერწამს
            მწველი  ტუჩებით

ნუ ეურჩები მსოფლიო ამ ქალს
    სურნელი მოგკლავს
        და ლერწმიანში გადაიფრენს მთვარე შევარდნის
            ადუღებული როგორც ბადაგი

და ის დაგდაღავს ვით ანათემა
    და ლერწმინაში ამოდის ქალი
        როგორც ალქაჯი, შავი სიზმარი
            ქალს შეშლილობის ატყვია ცრემლი

მისი სახელი არს მერიენი