Ღამემ ᲨენᲗან გამომიᲨვა

Ღამემ ᲨენᲗან Გამომიშვა
რომიᲗ ᲮელᲨი მოვფრინავ
და ᲤიქრებᲨი გადავარდნა
ნეტა  რისი ბრალია

ახლა ისევ წვიმა მოდის
არემარეს ასველებს
ლურჯა ცხენებს მოვაქროლებ,
გალაკტიონს ეᲫებენ

Შენს ᲤანჯრებᲗან გამიᲩერებს
ალბად ᲒიᲟი მეეტლე
და დაქანცულ ლურჯა ცხენებს
კვალავც ის გააᲭენებს

ᲒააᲭენებს და ᲣხეᲨად ᲒულᲨი Ჩაეცინება
რადგან იცის რომ ᲔსᲦამეც ისევ ლურჯი იქნება,
და ამ Ღამეს ᲨენᲗან მოველ
Შენს ფანჯრებᲗან მომზირალს,
 როგორც უწინ კვლავ დავიწყებ
 Შენს ᲥუᲩაზე ხეტიალს
 
ᲓᲦე Თენდება და ჰორიზონტს 
მზის სხივებად ეფინება
Შენ მიდიხარ Ფანჯარასთან
და უეცად ᲒეᲦიმება


რადგან იცი რომ ᲕიᲦაცა
ᲚოᲗი ᲑიᲭი ფანჯრიდან
გულს ᲒაგიᲦებს გადაგიᲨლის
გულს გადამწვარს გაᲩუქებს

მაგრამ ᲨიᲨი უეცარი
გულზე დაგეფინება
და ᲬაგარᲗმევს ყველა ᲒრᲫნობას
რაც აქამდე გებადა

და ეს ვნება როგორც Ღუზა
კვალ ᲩაგიᲗრევს ფსკერამდე
გადაგისვრის ᲧოᲦანებᲨი
სადაც გნოლი ფრინდება

Შენც ᲤრᲗებს გაᲨლი როგორც მტრედი
როგოც ᲪიცინანაᲗელა
და ᲦამეᲨი გაბრწყინდები
როგორც ცისნაᲗება