სამშობლო


ჩემი სამშობლო მკვდრეთით აღმდგარი,
კვლავ ოწერება მკვდრების სიაში
ეს ჩვენი ბრალი არ არის თითქოს 
და ჩვენ რას ვითხოვთ ღმერთმა არიცის
 
ჩემი სამშობლო კალმით ნახატი 
შავ თეთრი ფუნჯით კვლავ იღებება 
კვლავ შავი ჩადრი გადააფარეს გაფერადებულ დედაქალაქებს

ჩვენ მინდორ ველებს რაშეედრება 
ანვინგაბედავ ამის წარმოთქმას
დღისით უშბა რომ რაკრაკს დაიწყება
ჩვენი გმირების საფლავს აღვიძებს

ჩვენში ყოველში გმირის სისხლი სჩქებს
აღმაშენებლის პატარა კახის
მეახეთის გმირის ახალციხელის
დიდგვაროვანის ორბელიანის

მაგრამ ვერ ვხედავთ რაც ჩვენ წინ გვიდევს
რაც გვინარჩუნება კვლავ ქართველობას
ვცდილობთ უცხოეთს გავიგნოთ კვალი
გავაცალმტვეროთ ქართლის ჩვენ დარდი

გავყიდოთ დავგმოთ და გადავცვალოთ
ბებერი ქართლის ძველი მიწები
დაბერებული დაკოჟრებული დაბარენეული ძველი მიწები

ჩემში ქართველში კვლავ ის სისხლი სშქეფს
მიმდა ყოველში დღეს ასე იყოს
წარსულის ღუზა დაჟანგებული დღეს რომ ვაჟკაცმა კვლავ ამოწიოს

გენბას ქართლის გზა ეომ გაუკვალოს 
ბედია ბორბალი რომ აგრიალოს
რომ დააფასოს სისხლით და ცრემლით
გადაჟღენთილი ქართლისა წლები.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი