ადამიანში ყოფილა ღმერთი


ახლა შვიდია მგონი საათი,
და დაუკეტავთ ტაძრისთვის კარი,
რაზედ მიცდია მოვლა აქამდის,
დავაგვიანე სულ ერთი წამი.

ვზივარ მე ახლა და ვუცქერ ტაძარს,
ეს ქვის შენობა ბუმბერაზია!
და ვერ გავიგნებ მე ჩემით გზაკვალს,
თუკი დღეს აქვე ლოცვა მწადია?

აქ ლოცვებია, ეს ხომ წესია,
და დავდიოდი კეცაზე კვირის,
მყუდრო ხმებია,ღმერთი შენშია!
ტაძარი ამ ხმებს შიგნიდან ყვირის,

დავიწყე ლოცვა მე ტაძრის გარეთ,
და თვით ტაძარი ვიპოვნე ჩემში,
ეს ჟღედარობა იმედით მავსებს,
ადამიანში ყოფილა ღმერთი!

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი