ერთხელ როიალმა თქვა

გთხოვ ოსტატო მოდი ჩემთან დაუკარი დაუკარი
გამაფრინე იქ საითაც შენ გამიღე ცოდნის კარი
დადე პედზე შენი ფეხი და ბგერები ცაში სტყორცნე
გამაგონე შეჭმარიტი მელოდია გამაგონე
მე როიალს ბედი მომცეს როგორც ჩემი კლავიშია
თეთრი შავი ხან ორივე საყვედური არ მითქვია
მაგრამ როცა შენ მოხვედი და თითები ააცეკვე
მაშინ მივხვდი რომ შიგნიდან ამამაღლე წამაქეზე
მაშინ მივხვდი დიდი ვიყავ და დიდებზე უფრო მეტი
ჩემი ფასი არარსებობს ტყულია ყველა ცენტი
შენ მაჩვენე რომ გესმოდა საიდუმლო სუნთქვა ჩემი
და  გასწიე მუსიკალურ ზღვაში ჩვენი დიდი გემი
და ასეთი ისტორია სად წაიღე რაუყავი?
გთხოვ ოსტატო მოდი ჩემთან დაუკარი დაუკარი!