გულს ვერ უბრძანებ


ის ხომ გულია, მე ვერ ვუბრძანებ
–ნუ ეტანები მა– მაცდურია,
თუ შემაყვარე ხომ ვერ ვუგანებ,
თან უკუქცევა რა კაცურია?

ვერც მოვატყუებ გამჭრიახობით
ის გულისთქმაა–არ მცნობს “ფილოსოფს”,
ვეღარც გავნვმსჭვალავ ჩემდამი ნდობით
ჩემი გულია,მოხარშულსა მცნობს.

არა და მტანჯავს აზრი ეროსის
ვნება, ტუჩები,გულმკერდის ბამბა…
მე ავხორცი–ვარ ის გენიოსი,
ორს შორის გრძნობათა ბაგაბუგს აბავს.

ხან ზევით,ყელში მოგვებრჯინება
ზოგჯერაც ქვეფრთხის–მოკრძალებული,
მოგვდრიკავს კიდეც თუკი ინება,
ის ზეციური ძალით არს ხლებული.

ვერ მოვერევით,ნუ ვკრავთ უზანგებს
კვლავ შეგვაყვარებს–მამაცურია!
ის ჩვენ გვაცოცხლებს ხომ ვერ ვუგანებთ?
გულს ვერ ვუბრძანებთ,გულს ვერ ვუბრძანებთ!!!

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი